De Historie van de trekker elfstedentocht.

Jan de Vries                  Lourens Jan Hoogland                   Jan Bruining

Jan Bruining zat in het afdelingsbestuur van de O.T.M.V. van Friesland. Zij organiseerden in Engelum altijd behendigheids wedstrijden voor trekkers en hier kwam altijd veel publiek op af. Jan vroeg zich op een gegeven moment af of er niet meer met oldtimertrekkers gedaan kon worden. Er waren al wel toertochten georganiseerd, maar een "Tocht der tochten" nog niet. Rond 1990 opperde hij tijdens een vergadering van het afdelingsbestuur of het niet mooi zou zijn om een Trekker Elfstedentocht te organiseren.

Hiermee was het idee gelanceerd, maar om zo’n tocht op te zetten bleek nog niet mee te vallen. In het bestuur zat iemand die een kennis had bij de politie, en hij kwam met de mededeling dat landbouwtrekkers alleen gebruikt mochten worden voor landbouwwerkzaamheden. De reactie van de politie was aanvankelijk dan ook dat een Trekker Elfstedentocht absoluut uitgesloten was. Het idee verdween hiermee in de ijskast, maar niet voor lang. De regelgeving veranderde en onder deze nieuwe wetgeving mochten landbouwvoertuigen ook voor andere doeleinden gebruikt worden. Hiermee kwam alles in een stroomversnelling, en de organisatie werd op poten gezet. Deze organisatie bestond uit Lourens Jan Hoogland, Jan de Vries en Jan Bruining. Lourens Jan Hoogland stippelde de route uit, en de aanmeldingen van rijders kwamen binnen. Er werd besloten om met 40 aangemelde deelnemers te starten in groepen van 8 trekkers. En zo ging de 1e tocht van start met 5 groepen van 8 trekkers.

De publiciteit werd opgezocht en iemand van het Agrarisch Dagblad stelde de vraag aan Hoogland of er een journalist mee mocht rijden om verslag te doen. Dit was geen probleem. De journaliste zal deze dag nooit vergeten want het regende pijpenstelen en dat ging de hele dag zo door. "Ze is in IJlst afgestapt en heeft de trein naar huis genomen", zegt Jan de Vries al lachend. Ook Jan Bruining zag het niet meer zetten en wou het opgeven, maar de groep kreeg hem zo ver om door te gaan. Ze kwamen dan ook na een barre tocht met de hele groep in Engelum aan als verzopen katten. ‘s Avonds in het dorpshuis konden de mannen onder het genot van een hapje en drankje en een stukje muziek op adem komen en er werd natuurlijk gesproken over het Weer! Over deze 1e Trekker Elfstedentocht wordt nog steeds gesproken door de mannen die deze tocht mee hebben gereden.